مسافرت، حتی برای مدتی کوتاه، برای سلامتی بسیار مفید است. حال این سفر مسافرت های دیداری و صله رحم، زیارتی، به قصد تفریحات سالم و یا حتی از نوع کاری که باشد، خوب و پسندیده است. در سفر باید آدابی را که از پیشوایان دین نقل شده، به عنوان رهنمود گرفتن از مکتب رعایت کرد. فواید مسافرت بسیار است. کسب تجربه و پخته شدن، آشنایی ها و ارتباطات جدید، از آن جمله است.

فواید مسافرت از دیدگاه بزرگان
 

امام صادق (ع) فرموده است: مسافرت باید برای یکی از این سه امر باشد: 1- تهیه توشه آخرت 2- تأمین معاش و زندگی 3- لذت مباح و تفریح غیرحرام.

 

از جمله سفرهای پسندیده، مسافرت به شهرهای مذهبی و زیارتگاه ها و دیدن اماکن تاریخی و دیدار با بزرگان و شخصیت های علمی و اخلاقی است (امام سجاد (ع) بیست و پنج بار به سفر حج رفت).

 
فواید مسافرت از دیدگاه بزرگان

بنابراین نگاهی به مجموعه روایات اسلامی، نکاتی را به عنوان "آداب سفر" به ما می آموزد که مهمترین آنها، آموختن آیین همراهی و همسفری است. تأکید شده که پیش از سفر، همسفر مناسبی پیدا کنید، چرا که مسافرت به تنهایی مکروه است. رسول خدا صلی الله علیه و آله سه تن را مذمت کرده است:

 

1 - کسی که غذایش را تنها می خورد.

2 - کسی که در خانه ای تنها می خوابد.

3 - کسی که تنها به مسافرت های دور و دراز می رود.

 

ـ امـام صـادق (ع): مـسافرت خود را با صدقه دادن آغاز کن و هرگاه خواستى بیرون برو، زیرا (با صدقه دادن) سلامت سفرت را مى خرى.

 فواید مسافرت از دیدگاه بزرگان

لقمان در مقام اندرز به فرزندش می گوید: فرزندم با شمشیر و پای افزار و دستار و چادر (خیمه) و مشک آب و نخ و سوزن و درفش خود مسافرت کن. و داروهایی که به کار تو و همراهانت می آید، با خود بردار و با همسفرانت توافق و سازگاری نشان ده، مگر آن جا که معصیت خدا در میان باشد.

 

اگـر در امر حقى از تو شهادت خواستند شهادت بده و اگر از تو مشورت و نظر خواستند، با تمام تـوان اندیشه ات را براى آنان به کارگیر. اگر همسفرانت راه افتادند، تو نیز با آنان راه بیافت و اگر دیدى کار مى کنند، تو نیز با آنان مشغول کار شو، اگر صدقه و قرضى دادند تو نیز با آنان همراهى کن و از کسى که سنش از تو بیشتر است حرف شنوى داشته باش.

 

هـرگـاه اتـراق کـردى پـیش از آن که بنشینى دو رکعت نماز بگزار و هرگاه کوچ کردى نیز دو رکعت نماز بخوان و آنگاه با سرزمینى که در آن فرود آمده اى خداحافظى کن و بر آن و مردمش درود فرست، زیرا هر سرزمینى را ساکنانى از فرشتگان است.


سفر ، جنگل

حضرت علی (ع) با شخصی ذمی (اهل کتاب) هم سفر شد در بین راه مرد ذمی گفت: کجا می‌روی؟ فرمود: به کوفه و چون راه مرد ذمی به طرف دیگر بود حضرت مقداری با او رفتند شخص ذمی گفت: مسیر شما به طرف کوفه است چرا همراه من می‌آیی؟ حضرت فرمود: انسان وقتی از هم سفرش جدا می‌شود باید مسافتی او را مشایعت کند مرد ذمی به خاطر این منطق اخلاقی مسلمان شد. سفینه /1/416

 

ـ در حضور پیامبر(ص) از مردى سخن به میان آمد و گفته شد: او آدم خوبى است. عرض کردند: اى رسول خدا! آن مرد همسفر حج ما بود هرگاه در منزلى فرود مى آمدیم پیوسته زبانش به ذکر لاالـه الااللّه گـویا بود تا آن که کوچ مى کردیم و در بین راه نیز همواره ذکر خدا مى گفت تا دوباره اتـراق مـى کـردیـم. پـیـامـبـر(ص) فـرمـود: پـس چـه کسى شترش را علوفه مى داد و غذایش را درست مى کرد؟

 

عرض کردند: همه ما. حضرت فرمود: همه شما از او بهترید.

 

ـ منقول است که پیامبر خدا (ص) در سفرى به اصحاب خود دستور داد گوسفندى ذبح کنند. یکى از آنها گفت: من ذبح مى کنم، دیگرى گفت: من پوست مى کنم، سومى گفت: من گوشتش را ریـز مى کنم، چهارمى گفت: من آن را مى پزم، رسول خدا (ص) فرمود: من هم براى شما هیزم جمع مى کنم! اصـحـاب عـرض کـردنـد: نـبـایـد بـه زحمت افتید، پدران و مادرانمان فدایت!، ما به جاى شما کـار مـى کـنیم! پیامبر فرمود: مى دانم که شما به جاى من کار مى کنید، اما خداى عزوجل خوش ندارد که بنده اش با عده اى از دوستان و همسفران خود باشد و گوشه اى بنشیند و کار نکند. پس آن حضرت برخاست و شروع به جمع آورى هیزم کرد.


سرور مردم کسى است که در سفر خدمتگزار آنان باشد.